Het Krachtvolkje deel 1

ik heb weer een eerste aanzet gemaakt voor een nieuw verhaal.
ik zie zelf nog wel wat verbeterpunten om het nog wat visueler te maken maar wie makkelijk leest en dit soort verhalen leuk vindt .... die mag het lezen en dan ben ik benieuwd hoe het overkomt.
spreekt het aan of is het hier of daar te langddradig of niet te begrijpen of wat dan ook?
graag eerlijk jullie mening van degenen die de moed kunnen opbrengen om het te lezen.
natuurlijk komen er weer allemaal mooie platen bij dan.

daar komt het...:

Met je rug zit je tegen de boom waar je zo hard tegenaan geknald bent op je weg terug uit de wereld van het Lichtvolkje.
Orbsie, het lichtwezentje die je daar had leren kennen ligt naast je in het gras, een beetje verpletterd door de harde klap die jullie net hebben doorstaan.

De rest is verwijderd omdat er nu aan het boek gewerkt wordt.

Marlies dit stukje leest voor mij niet logisch


Kom mee… ik heb een hele andere kant van het krachtvolkje leren kennen en dat wil ik je laten zien”.
Orbsie neemt je mee naar boven, naar de takken en de bladeren van de bomen en laat je de verschillen zien. Verschillende kleuren, maar ook van verschillende vormen en verschillend materiaal. Sommige bladeren zijn hard, andere zijn heel zacht. Je zou ze wel over je gezicht willen voelen aaien… en meteen begint er een briesje de bladeren te bewegen en voel je die zachte blaadjes over je wang heen en weer vegen.
Hmmmmm wat een lekker gevoel!
De harde speervormige blaadjes zijn donkerder, die wil je ook niet echt over je wang voelen strelen en dat lukt ook niet. Ook niet als de wind zich er mee bemoeit. Die speertjes zijn star. Die bewegen niet zo.
Ondertussen vertel je Orbsie ook jouw ervaring. De ervaring met de stamoudste en vooral met de verschillende stammen die je op je speurtocht tegen bent gekomen. Je laat het ook allemaal zien en voelen aan Orbsie, die dat niet kent.

Kent Orbsie het nu wel of niet??

Zo dat was het stukje "kritiek"
Verder heb ik er weer van genoten en ga ik lekker naar deel 2